Zee zonder plastic

zee zonder plastic

16/08/2021

Op de zolderverdieping van Het Langhuis in Zwolle draait een video over de makers van de tentoonstelling Mar Sin Plastico. Ik ben verbijsterd door wat ik hoor. Maar liefs 7% van al het plastic in de wereldzeeën, is afkomstig uit Zuid Spanje. Uit een kassengebied in de provincie Almería waar ze de kassen met plastic overspannen. Plastic, dat achteloos achter de kassen in droge rivierbeddingen wordt gesmeten zodra het stuk is en met hoogwater door de rivieren wordt meegenomen naar de zee.

Afvalplastic

Dus zo’n klein stukje land is verantwoordelijk voor zo’n hoog percentage vervuiling? Als vervolgens wordt verteld dat de EU een groot deel van deze boeren subsidieert, waaronder biologische boeren, val ik stil. Wie houdt hier wie voor de gek? Kunstenares Karin Hoogesteger reisde in de zomer van 2019 naar Zuid Spanje om afvalplastic te verzamelen uit de natuur, afkomstig van de groentekassen in Zuid Spanje. De documentaire op de zolderverdieping laat een deel van die reis zien. Inmiddels hebben 12 Kunstenaars uit Spanje en Nederland een gezamenlijke expositie opgebouwd om het probleem aan de kaak te stellen. In het Langhuis is werk van Hellen Abma, Robert Roelink, Heide Kamps en Karin Hoogesteger te zien.

‘Flessenpost’ van Heidi Kamps

Je kan van afvalplastic prachtige fragiele kunstwerken maken. Dat laat de expositie ook zien. De lichtheid van het materiaal misleidt. Alsof het onschuldig is. Je propt het zo weg in een la. En het spul weegt en kost bijna niets – althans in valuta – en achtergelaten plastic waait letterlijk en figuurlijk weg. Alsof het niet bestaat. Totdat het hoogwater wordt. Dan hangen de takken en het prikkeldraad er in de uiterwaarden vol mee en stroomt de rest door naar zee. Ook daar getuigt het IJssellandschap een paar keer per jaar van.

Werk van Hellen Abma.

Mar Sin Plastico

Mar Sin Plastico is onderdeel van de IJsselbiennale 2021. Naast de expositie in het Langhuis is ook werk van Robert Roeling te zien bij de voormalige elektriciteitscentrale Harculo. Daar staat de Osborne stier, gemaakt van zwart afvalplastic uit de natuur van Spanje. Met de kracht van de stier als symbool om het tij te keren van het plastic tijdperk en de klimaatverandering.

Osborne Stier.

De expositie en de documentaire kwam bij wel binnen. Natuurlijk wil ook ik zo weinig mogelijk plastic gebruiken. En elk zakje plastic dat het huis inkomt wordt gerecycled. En de insteek is ook zoveel mogelijk groente en fruit te eten dat niet meer is voorverpakt (in plastic) en het liefst regionaal verbouwd. Maar ook ik weet niet altijd waar mijn groente en fruit vandaan komt. De videobeelden van Karin Hoogesteger, van een oneindig kassenlandschap, maakten veel indruk en de bergen witte en zwarte plastic langs de weg des te meer. Groente uit Zuid Spanje is vooralsnog voor mij een no go.

Deel dit artikel:

Citydna. tags