Is Roombeek wel voldoende bekend aan de andere kant van de IJssel?

16/09/2012

 

Roombeek, een bijzonder stukje Enschede. Bekend door de vuurwerkramp. En tevens belichaamt deze wijk de roots van Twente: Grolsch en Textiel. Treffender kan het DNA van Twente niet zijn.  De vuurwerkramp heeft Enschede wel op een hele bijzondere manier op de kaart gezet. Iedereen weet zich de vuurwerkramp nog te herinneren. De ramp die er voor zorgde dat plotsklaps een wijk volledig van de kaart werd geveegd. Maar weet iedereen wel dat de wijk terug kwam, maar nu als een culturele en architectonische hotspot?

Het is soms een bijna surrealistische ervaring in Roombeek anno nu te lopen. De statistieken zijn genadeloos over Enschede. In de Atlas voor Gemeenten 2012, waarin jaarlijks de 50 grootste gemeenten op diverse punten worden vergeleken,  scoort Enschede op de woonaantrekkelijkheidsindex op de 45e plaats en op de sociaal economische index op de 47e plaats. Geen aantrekkelijke scores dus. Lager had bijna niet gekund.

Rijksmuseum Twente, expo Koen Verheule tot en met 30/9/2012

En in datzelfde Enschede ligt Roombeek. Dat dankzij diverse geldstromen, waaronder Europese gelden, weer op de kaart is gezet, maar nu als een cultureel en architectonisch hoogstandje. Komende vanuit het station wordt de argeloze bezoeker nog even afgeleid door smakeloze naoorlogse architectuur, maar al na een paar minuten lopen leiden de bewegwijzeringen de bezoeker op weg naar Roombeek, door een mooie straat met vooroorlogse architectuur naar de Lasondersingel, alwaar sinds 1930 het Rijksmuseum Twenthe is gehuisvest. Het museum ligt aan de rand van Roombeek en bleef gelukkig overeind tijdens de ramp.

Enschede heeft het museum aan de textielbaron van Heek te danken, die zijn collectie graag in een passend pand zag gehuisvest en aan de nationale overheid, die zich toentertijd met enige schaamte realiseerde dat het oosten des lands wel zeer karig was bedeeld in kunst en cultuur en ook niet nee wilde zeggen op het verzoek van de heer van Heek.

Het museum heeft het anno nu moeilijk. Een behoorlijke tik op de vingers van de Raad van Cultuur eerder dit jaar én gehuisvest in Enschede, niet echt een stad waarbij de rest van Nederland zijn vingers begint af te likken.

Voormalig Balengebouw, toekomstig Jan Cremer Museum.

Hoe verleid je de bezoeker te komen? Uiteraard door goede exposities te organiseren maar ook door mee te liften op Roombeek. In ieder geval door op de site duidelijk te melden dat het Rijksmuseum onderdeel is van Roombeek, dat er om de hoek iets heftigs is gebeurd en dat in reactie daarop heel iets moois is gecreëerd. Dan worden ze aan die andere kant van de IJssel weer opnieuw nieuwsgierig.

Het blijft een hele bijzondere ervaring door Roombeek te slenteren. Zoveel cultuur, zoveel bijzondere architectuur. En dat allemaal in Enschede. Neem het oude Balengebouw, waar vroeger de katoen werd gestapeld en waar nu druk wordt gerenoveerd om het Jan Cremer Museum te huisvesten. Of de TwentseWelle, gehuisvest in het voormalige Roozendaalcomplex (een textielfabriek uiteraard). In eerste instantie een beetje bevreemdend: Waar gaat dit museum over? ‘Museum van het menselijk avontuur’, meldt de folder. Het roept visioenen op van mammoets, scherven en dergelijke. Gaat het daar over?  Ja ook.  Maar dit is Roombeek. Wat is de link?

TwentseWelle, industriële apparaten, textiel

In de zaal waarin industriële apparaten zijn opgesteld uit het textielverleden begint het opeens spannend te worden. Hier ruik je het verleden. De machines staan erbij alsof ze gisteren nog hebben gedraaid. En ze ruiken zoals geoliede machines behoren te ruiken.  Hier zie je nog hoe techniek ooit begon. Hoe techniek werkt. Machines die bijna kunstwerken lijken. Je ziet en begrijpt de functie van elk moertje en boutje. Het lijkt me erg zinvol om hier klassen vol jongeren naar toe te sturen. Is techniek niet leuk? Wel waar. Als je dit ziet begrijp je waar techniek over gaat. Krijg je zin in techniek!

Of neem de kunstruimte Tetem of 21Roozendaal. Ook onderdeel van Roombeek. Innovatie, wetenschap en kunst staan er centraal.  En dat allemaal in Enschede, dat zo laag scoort op de landelijke index. Wat ook bijblijft is de leegte. Een opvallende stilte, in de aanlooproute er naar toe, in de musea zelf en op de pleinen van Roombeek. Prachtige terrassen, ze zijn er, maar ze moeten nog wel bevolkt worden door kunstminnend Nederland. Roombeek moet echt nog bekend worden aan de andere kant van de IJssel.

 

 

 

Deel dit artikel:

Citydna. tags