We worden tegenwoordig overstelpt door prijsvragen en awards op het gebied van innovatie. Op zich niets nieuws, prijsvragen zijn van alle tijden, maar het is ook dit tijdsgewricht, waarin we met zijn allen op zoek zijn naar nieuwe oplossingen om kleine en grote maatschappelijke vragen te kunnen beantwoorden en waarin juist door de beschikbaarheid van minder financiële middelen, een prijsvraag een middel lijkt om een stap voorwaarts te kunnen maken.
Aanbieders van prijsvragen hebben soms moeite om via hun eigen kanalen potentiële deelnemers te verleiden werk in te zenden. Niet omdat de prijsvraag niet interessant is, of het prijzengeld niet aantrekkelijk, maar omdat we last hebben van information overload. Er komt veel te veel informatie via het internet en de mailbox naar ons toe. Hoe bereik je in een dergelijke situatie je potentiële doelgroep? Zeker als het gaat om lokaal of regionaal uitgeschreven prijsvragen waarbij de communicatie met name gaat via nieuwsbrieven en mailberichten. De mailbox staat dagelijks vol. Grote kans dat de berichtgeving ongelezen in de prullenbak verdwijnt. Dat is erg jammer.
En neem de prijsuitreiking zelf. Die wordt meestal gegoten in een feestelijk jasje, met een spreekbeurt, pitches van genomineerden, de uiteindelijke bekendmaking en een afsluitende netwerkborrel. Ook voor dergelijke bijeenkomsten regent het invitaties via de mail. Want bij een beetje exposure hoort een goed gevulde zaal met toehoorders. Maar ook hier, grote kans dat je door de overvloed aan berichten de informatie niet op tijd tot je neemt.
6 november, Atelier Maarten Heijkamp en Machinefabriek B. Eijsink B.V. winnen de =MEER prijs 2012 met hun inzending ‘de Fotografische Hamer’
Om er een paar te noemen die deze week in mijn mail stonden en tot doel hebben innovatie te bevorderen: de uitnodiging voor de uitreiking van de innovatieprijsvraag =MEER op 6 november in Deventer, welke ik overigens heb bijgewoond, de Young Technology Award 2012 op 12 november in Enschede, de Herman Wijffels Innovatieprijs 2012 op 14 november in Eindhoven, de uitreiking van de iZovator Award op 15 november in Hilversum etcetera. En dat is nog maar een kleine selectie. Als ik iets dieper in mijn mail duik staan er nog tientallen meer, vooral regionaal en lokaal gericht en met een iets minder grotere spin off qua bereik maar desalniettemin net zo interessant om innovatie en co-creatie te bevorderen.
Kortom, de grote overvloed aan prijsvragen, maar ook de wijze van oproepen dragen er aan bij dat lang niet alle potentiële doelgroepen worden bereikt. En dat wil je als uitschrijver van een prijsvraag wel. Je wilt immers dat het gaat regenen van goede ideeën. En feitelijk gaat het niet eens alleen om de winnaar en het winnende idee, maar ook om al die anderen, die ook aan de prijsvraag hebben meegedaan en tot vernieuwende inzichten zijn gekomen en om het publiek, dat tijdens finale bijeenkomsten geraakt wordt door al die vernieuwende geesten en zelf aan het innoveren slaat.
Alleen al kijkend naar Oost Nederland en het aantal prijsvragen dat in die regio worden uitgeschreven zou het een goede zaak zijn dat de provincies Overijssel en Gelderland, de grote steden en de onderwijsinstellingen de koppen bij elkaar zouden steken en al hun innovatieprijsvragen niet alleen via de eigen kanalen maar ook via een gezamenlijk forum gaan lanceren. Dat zou nog een extra boost aan goede ideeën opleveren! Laat staan als we dat op landelijk niveau zouden gaan doen. Dat wordt oogsten!